خطرات ارتودنسی و روش پیشگیری از آنها

احتمالاً بیشتر مردم از فواید ارتودنسی آگاه هستند. مزایای ارتودنسی فقط مربوط به شکل ظاهری دندان‌های نمی‌شود، بلکه به بهبود سلامت کلی بدن هم کمک می‌کند؛ اما آیا عوارضی هم دارد؟ پاسخ مثبت است؛ مانند تمام درمان‌های پزشکی و دندان‌پزشکی که عوارض خودشان را دارند، ارتودنسی هم از این قاعده مستثنا نیست. این عوارض، خطرناک و یا مرگ‌آفرین نیستند اما باید جدی گرفته شوند تا از مشکلات بعدی که می‌توانند حاد باشند، جلوگیری شود. بیشتر این عوارض، قابل کنترل هستند و می‌توانند توسط خود شما و یا دندان‌پزشک کاهش پیدا کنند. بعضی از آن‌ها که البته مشکلات نگران‌کننده‌ای هم نیستند درمانی ندارند و باید به‌عنوان عوارض جانبی ارتودنسی آن‌ها را پذیرفت. در این مقاله به مهم‌ترین عوارض جانبی ارتودنسی اشاره شده است.

خطر پوسیدگی دندان بعد از ارتودنسی

به‌طور کل، پوسیدگی دندان اولین عاملی ست که زندگی دندان را به خطر می‌اندازد. اولین راه پیشگیری در مقابل آن، مسواک زدن است؛ اما وقتی بر روی دندان شما بریس های ارتودنسی قرار گرفته باشد، مسواک زدن بسیار سخت و تبدیل به یک مبارزه می‌شود! بریس ها اجازه نمی‌دهند که مسواک‌های معمولی، فضاهای بین بریس و دندان را تمیز کنند؛ بنابراین در بیشتر مواقع، این قسمت‌ها تمیز نمی‌شوند و با گذشت زمان رنگ دندان زرد می‌شود و سرانجام به پوسیدگی تبدیل می‌شود. حل کردن این مشکل ساده است و جای نگرانی نیست. شما باید از مسواک‌های مخصوص ارتودنسی استفاده کنید که بتواند به بین فضای بریس و دندان وارد شود و آن قسمت‌ها را تمیز کند. شما باید به‌دقت دندان‌های خود را مسواک بزنید و مطمئن شوید تمام قسمت‌ها تمیز شده‌اند. همچنین وقتی‌که در دهان خود بریس ارتودنسی دارید، استفاده از دهان‌شویه‌های حاوی فلوراید بسیار حیاتی‌تر می‌شود.

تحلیل ریشه‌ دندان بعد از ارتودنسی

وظیفه‌ بریس ها، واردکردن فشار به دندان‌ها و حرکت دادن آن‌هاست. در این شرایط، استخوان فک باید خودش را با تغییرات ایجادشده و حرکات دندان‌ها سازگار کند. اگر این تغییرات به‌سرعت انجام شوند، ریشه‌ دندان که در استخوان فک قرار گرفته است تحلیل می‌رود و کوتاه می‌شود. بر طبق گزارش‌ها، این اتفاق می‌تواند خطر از دست دادن دندان را افزایش دهد. تحلیل ریشه مشکل شایعی نیست و ممکن است اصلاً هم اتفاق نیفتد. بااین‌وجود در بیمارانی که طالب ارتودنسی هستند و از این درمان استفاده می‌کنند، بیشتر دیده شده است. دندان‌پزشک شما باید توسط اشعه ایکس از دندان شما عکس بگیرد تا بفهمد که آیا ریشه‌ دندان شما کوتاه است یا خیر. اگر کوتاه باشد، درمان دیگری جایگزین خواهد شد. البته، شما می‌توانید مقدار کوتاه شدن ریشه‌ دندان را با رعایت بهداشت دهان و دندان کاهش دهید.

پاسخ‌های آلرژیک بعد از ارتودنسی

بعضی از بیماران به جنس کش ها و همچنین بریس های فلزی استفاده‌شده در ارتودنسی آلرژی دارند. پاسخ‌های آلرژیک معمول شامل التهاب و یا خارش لثه‌ها می‌باشد که می‌تواند غیرقابل‌تحمل شود. در شرایطی نادر، آسم هم مشاهده شده است؛ بنابراین شما باید درباره‌ تمام آلرژی‌هایی که تا الآن تجربه کرده‌اید حتی آلرژی غذایی با دندان‌پزشکتان صحبت کنید. دندان‌پزشک می‌تواند جنس بریس و کش های آن را عوض کند و یا بریس های اختصاصی برای شما سفارش دهد. این پاسخ‌های آلرژیک شایع نیستند، اما باید جدی گرفته شوند. در غیر این صورت، در درمان شما وقفه ایجاد می‌شود و نتیجه نهایی بیش از انتظارتان طول خواهد کشید.

از بین رفتن مینای دندان بعد از ارتودنسی

به دلیل ساختار بریس های ارتودنسی و کش های آن، مینای دندان ممکن است تحلیل برود به‌ویژه در ارتودنسی ثابت. بریس ها بر روی دندان متصل می‌شوند و برای حداقل 12 ماه بر روی دندان‌ها باقی می‌مانند؛ مانند شرایطی است که یک چیزی روی دندان برای طولانی‌مدت باقی بماند که درنهایت موجب بروز پلاک دندان و پوسیدگی می‌شود. این عارضه اجتناب‌ناپذیر است اما می‌توانید آن را کاهش دهید. از خوردن غذاهایی که حاوی مقدار بسیار زیادی شکر هستند تا می‌توانید دوری کنید. شکر احتمال پوسیدگی دندان را زیاد می‌کند. به بهداشت دهان و دندان خود توجه بیشتری داشته باشد و دندان‌های خود را با مسواک‌های مخصوص ارتودنسی 2 بار در روز تمیز کنید. شست و شوی دهان با دهان‌شویه‌های حاوی فلوراید را نیز فراموش نکنید.

بیماری‌های لثه بعد از ارتودنسی

علاوه بر پوسیدگی دندان، ارتودنسی شانس آماس (التهاب) و بیماری‌های پریودنتال (لثه) را افزایش می‌دهد. این عارضه‌ جانبی به دلیل وجود بریس های ارتودنسی است. مخصوصاً زمانی که بیماران از نخ دندان برای تمیز کردن فضاهای بین بریس ها استفاده نمی‌کنند و به‌خوبی و کامل دندان‌های خود را مسواک نمی‌زنند. بسیار مهم است که هنگام مسواک زدن، خط لثه هم تمیز شود چراکه محل تجمع پلاک‌های دندانی ست.

زخم و آفت دهان بعد از ارتودنسی

این زخم‌های کوچک، زخم‌های معمول و رایجی هستند که در دهان ایجاد می‌شوند. با قرار دادن بریس های ارتودنسی بر روی دندان، قسمت‌های داخلی و نرم دهان ممکن است زخم و یا حساس شود و آفت‌های دهانی را ایجاد کند. این زخم‌ها می‌تواند با درد و یا بدون درد باشند. دندان‌پزشک می‌تواند احتمال زخم و آفت دهان را با درمان‌هایی دیگر و یا با دارو کم کند.