همه چیز درباره انواع ایمپلنت پستان و روشهای کاشت آن

بعضی از خانم‌ها سینه‌هایشان کوچک‌تر از اندازه دلخواهشان است. گاهی این اتفاق به دنبال بارداری، شیردهی و کاهش وزن شدید اتفاق می‌افتد؛ گاهی هم این موضوع ژنتیکی است و یا به فیزیولوژی فرد مربوط می‌شود. برخی از افراد نیز سینه‌های نامتقارنی دارند. در مقابل برخی از خانم‌ها ممکن است به دلیل سرطان پستان (ماستکتومی) یک یا هر دو پستان خود را از دست داده باشند. این عمل جراحی می‌تواند به زنان در افزایش اعتمادبه‌نفس و بهبود تصویری که از خود دارند، کمک کند. ایمپلنت پستان نوعی پروتز است که برای تغییر اندازه، شکل یا بازسازی سینه‌ها، در آن قرار می‌گیرد.

معنی ایمپلنت پستان

ایمپلنت پستان یا کاشت پستان نوعی پروتز زیبایی است که در داخل پستان قرار می‌گیرد تا شکل، اندازه و ساختار سینه‌ها را اصلاح کند.

انواع ایمپلنت پستان و تفاوت‌های آن‌ها

ایمپلنت سینه می‌تواند حاوی ترکیباتی نظیر سالین (محلول نمکی)، سیلیکونی و یا دیگر ترکیبات باشد. بااین‌حال، تنها ایمپلنت‌های مبتنی بر سالین و سیلیکون توسط FDA آمریکا تأیید شده‌اند. هر دوی این ایمپلنت‌ها درون یک پوسته سیلیکونی پر شده‌اند.

هر یک از این ایمپلنت‌ها مزایای خاص خود را دارند. ایمپلنت‌های بر پایه سالین می‌توانند در زنان بالای 18 سال استفاده شوند، درحالی‌که استفاده از ایمپلنت‌های بر پایه سیلیکون در زنان بالای 22 سال تأیید شده است. از طرف دیگر، بسیاری از خانم‌ها احساس می‌کنند که ایمپلنت‌های سیلیکونی از نزدیک طبیعی‌تر به نظر می‌رسند و شباهت زیادی به بافت طبیعی پستان دارند.

نحوه انتخاب نوع ایمپلنت پستان

قبل از عمل، جراح باید به بیمار کمک کند تا اندازه ایمپلنت مورد نیاز را انتخاب کند. این انتخاب به عوامل زیادی مانند ابعاد و خطوط بدن شما بستگی دارد. مهم است که در مورد خواسته‌های خود با جراحتان صحبت کنید. حتی ممکن است برخی از جراحان دارای نرم‌افزارهای رایانه‌ای خاص باشند که به شما امکان می‌دهد آنچه را که می‌خواهید با ایمپلنت در اندازه‌های مختلف مشاهده کنید و سپس تصمیم بگیرید.

در حین جراحی بزرگ کردن پستان با ایمپلنت معمولاً از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود تا بیمار هنگام عمل جراحی خواب باشد. بعضی‌اوقات، از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود و بیمار بیدار است.

انواع برش برای کار گذاشتن ایمپلنت پستان

4 ناحیه برش مختلف برای قرار دادن ایمپلنت سینه وجود دارد:

• در زیر پستان و در محل چین زیر پستان
• در اطراف آئرولا (ناحیه قهوه‌ای‌رنگ نوک پستان)
• در زیر بغل
• از طریق ناف شکم

بسیاری از ایمپلنت‌ها از طریق برش در اطراف نوک سینه یا زیر پستان در محل خود قرار می‌گیرند. مزیت این نواحی این است که جراح می‌تواند با موفقیت بیشتری ایمپلنت پستان را در محل مناسب قرار دهد. این باعث می‌شود که نتیجه نهایی بهتر و طبیعی‌تر باشد. فایده دیگر این است که این نواحی می‌توانند جای برش و بخیه را به‌خوبی پنهان کنند، به‌طوری‌که انگار هرگز روی سینه‌های خود جراحی انجام نداده‌اید.

وارد کردن و قرار دادن ایمپلنت پستان

ممکن است ایمپلنت‌ها زیر یا بالای عضله پکتورال سینه قرار گیرند. بیشتر جراحان ایمپلنت پستان را در زیر عضله پستان قرار می‌دهند زیرا شکل نهایی طبیعی‌تری به وجود می‌آورد. همچنین در خانم‌هایی که لاغرتر هستند یا خانم‌هایی که درخواست ایمپلنت بزرگ‌تر می‌کنند، انتخاب بهتری است. ایمپلنت‌هایی که مستقیماً در زیر پوست پستان و روی عضله قرار داده می‌شوند، حجیم‌تر و گردتر به نظر می‌رسند و شباهت بیشتری به ایمپلنت پستان دارند. خانم‌هایی که پستان‌های ضعیف دارند می‌توانند با قرار دادن ایمپلنت بر روی عضله، نیاز به جراحی لیفت پستان را برطرف کنند.

بستن برش‌ها بعد از ایمپلنت پستان

جراح بعد از اتمام کار، محل‌های برش‌ها را با بخیه زدن لایه‌ای یا بست زدن بافت پستان، می‌بندد. بخیه‌ها، چسب‌های پوستی و چسب‌های جراحی پوست را تا زمانی که کاملاً جوش بخورد، بسته نگه می‌دارند. در ابتدا خطوط برش قابل‌مشاهده خواهند بود اما با گذشت زمان محو می‌شوند.

بهبودی بعد از جراحی بزرگ کردن پستان با ایمپلنت

فناوری کاشت پستان تا جایی توسعه یافته است که می‌تواند کاملاً طبیعی به نظر برسد. البته نتیجه نهایی به‌طور مستقیم به انتخاب‌های شما بستگی دارد. انتخاب یک متخصص و جراح پلاستیک با رزومه خوب در این زمینه مهم است. یک جراح پلاستیک باتجربه بزرگ کردن پستان را متناسب با ابعاد بدن شما و همچنین اهداف فردی شما انجام می‌دهد.

برخی از زنانی که ایمپلنت پستان دارند ممکن است بعدها تصمیم بگیرند که به خاطر عوارض خاص یا نارضایتی از نتیجه عمل، آن‌ها را خارج کنند. خبر خوب این است که ایمپلنت‌ها می‌توانند بدون هیچ مشکلی برداشته یا بازسازی شوند.

عوارض و خطرات ناشی از ایمپلنت پستان

ایمپلنت‌ها می‌توانند خطرات و عوارض کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت داشته باشند که در اغلب موارد جدی و خطرناک نیستند. درهرحال زنانی که به فکر بزرگ کردن سینه با کمک ایمپلنت‌ها هستند، باید از این عوارض آگاه باشند.

عوارض کوتاه‌مدت بیشتر مربوط به عوارض جراحی است که شامل درد پستان یا نوک سینه، عفونت، تورم و کبودی است. مطالعات FDA آمریكا نشان می‌دهد كه این عارضه‌ها بیشتر در زنان با عمل مجدد اتفاق می‌افتد و معمولاً در اولین عمل رخ نمی‌دهد. ایمپلنت‌های بر پایه سیلیکون نسبت به ایمپلنت‌های بر پایه سالین، درد کمتری ایجاد می‌کنند.

یکی دیگر از عوارض ایمپلنت پستان این است که در موارد کمی ممکن است بشکند یا پاره شود. زنان دارای ایمپلنت‌های بر پایه سالین بلافاصله متوجه شکستن ایمپلنت خود می‌شوند اما افرادی که دارای ایمپلنت‌های سیلیکونی هستند، به‌راحتی متوجه نمی‌شوند. به همین دلیل توصیه می‌شود که بعد از جراحی بزرگ کردن سینه به‌طور منظم جهت معاینه به پزشک خود مراجعه کنید. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی معمولاً راه مناسبی برای تشخیص پارگی ایمپلنت است. در مقابل ماموگرافی در تشخیص پارگی ایمپلنت دقیق نیست و اگر یک ایمپلنت از قبل پاره شده باشد، فشار ناشی از ماموگرافی می‌تواند باعث شود تا ژل سیلیکون به بیرون از کپسول آن نشت کند.