ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان اغلب تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، اگرچه در موارد خاص بنا به درخواست بیمار، تحت بیهوشی کامل نیز انجام می‌شود. در این موارد از بیماران خواسته می‌شود 8 تا 12 ساعت قبل از عمل ناشتا باشند. قبل از کاشت دندان، معاینه تصویربرداری دندان انجام می‌شود که به داکتردندان در تشخیص مشکلات دندانی که از طریق معاینه قابل مشاهده نیست، کمک می‌کند. معمولاً یک تصویربرداری رادیوگرافی یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) از دندان انجام می‌شود. در افراد سالم نیازی به اقدامات قبل از ایمپلنت دندان نیست. در مقابل، افرادی که در خطر تماس اندوکاردیت هستند، مانند افرادی که دریچه‌های مصنوعی، ضعف سیستم ایمنی و یا دیگر شرایط را دارند، می‌بایست در مورد وضعیت خود به داکتر دندان‌ معلومات دهند. معمولاً به این گروه از افراد قبل از ایمپلنت دندان یک دوره آنتی‌بیوتیک تجویز می‌گردد. افراد مبتلا به اختلالات انعقاد خون، قبل از کاشت دندان یک دوره درمانی را سپری خواهند کرد، چراکه احتمال خونریزی بعد از عمل در این افراد بیشتر است. برای به حداقل رساندن خطر عفونت، داکتر دندان آنتی‌بیوتیک‌هایی را تجویز می‌کند که باید از چند روز قبل از عمل مصرف شوند. علاوه بر این، برای به دست آوردن بهترین نتایج از نظر زیبایی، با انجام یکسری اندازه‌گیری‌ها و آزمایش‌ها، سعی می‌شود که نمای خارجی دندان نیز شباهت بسیار زیادی به یک دندان طبیعی داشته باشد و همرنگ با دندان‌های خودتان باشد. در مواردی که بافت استخوان فک برای پذیرش ایمپلنت مناسب نیست، قبل از کاشت دندان باید چند ماه درمان‌هایی در این قسمت انجام شود (مانند پیوند استخوان) تا فک آماده نصب ایمپلنت دندان شود.